پروژه دینامیک محاسباتی سیالات
انجام پروژه مدلسازی و شبیه سازی دینامیک محاسباتی سیالات
سرگذشت پیدایش و گسترش دینامیک محاسباتی سیالات را نمی‌توان جدای از تاریخ اختراع، رواج و تکامل کامپیوترهای ارقامی نقل کرد.
تا حدود انتهای جنگ جهانی دوم، بیشتر شیوه‌های مربوط به حل مسائل دینامیک سیالات از طبیعتی تحلیلی یا تجربی برخوردار بود.
همچون تمامی نوآوری‌های برجسته ی علمی، در این مورد هم اشاره به زمان دقیق آغاز دینامیک محاسباتی سیالات نامیسر است.
در اغلب موارد، نخستین کار با اهمیت در این رشته را به ریچاردسون نسبت می‌دهند،
که در سال ۱۹۱۰ (میلادی) محاسبات مربوط به نحوه پخش تنش در یک سد ساخته شده از مصالح بنایی را به انجام رسانید.
در این کار ریچاردسون از روشی تازه موسوم به رهاسازی برای حل معادله لاپلاس استفاده نمود.
مدلسازی پروژه دینامیک محاسباتی سیالات
او در این شیوه ی حل عددی، داده‌های فراهم‌آمده از مرحله ی پیشین تکرار را برای تازه سازی تمامی مقادیر مجهول در گام جدید به کار می‌گرفت.
در این روش با تبدیل معادلات دیفرانسیل پاره‌ای حاکم بر سیالات به معادلات جبری امکان حل عددی این معادلات فراهم می‌شود.
با تقسیم ناحیه مورد نظر برای تحلیل به المان‌های کوچک‌تر و اعمال شرایط مرزی برای گره‌های مرزی با اعمال تقریب‌هایی یک دستگاه معادلات خطی بدست می‌آید
که با حل این دستگاه معادلات جبری، میدان سرعت، فشار و دما در ناحیه مورد نظر بدست می‌آید.
با استفاده از نتایج بدست آمده از حل معادلات می‌توان برآیند نیروهای وارد بر سطوح، ضرایب برا و پسا و ضریب انتقال حرارت را محاسبه نمود.
معمولا جهت مدلسازی از نرم افزار فلوئنت و زمینه تخصصی مدلسازی پروژه fluent استفاده می گردد
مدلسازی پروژه دینامیک محاسباتی سیالات
در دینامیک محاسباتی سیالات از روش ها و الگوریتم های مختلفی جهت رسیدن به جواب بهره می‌برند،
ولی در تمامی موارد، دامنه مساله را به تعداد زیادی اجزا کوچک تقسیم می‌کنند و برای هر یک از این اجزا مساله را حل می‌کنند.
پس از رسم یک ۱۰۰ ضلعی منتظم مشاهده می شود که شکل حاصل مشابه دایره است.
با افزایش تعداد اضلاع این شباهت بیشتر خواهد شد.
در حقیقت این پدیده در مبحث دینامیک سیالات محاسباتی نیز مفهوم خواهد داشت.
به این معنی که هر چقدر اندازه ی المان هاکوچکتر در نظر گرفته شود
نتایج حاصل شده دقیق تر خواهد بود ولی در عوض حجم محاسبات افزایش خواهد یافت.